 |
| twitter.com/delilermektebi |
Ölüm,
Her canlının tadacağı;
ve her canlının kaçtığı mutlak son!
Bir gün işinizden,okulunuzdan çıkıp
evinize giderken;
evinizden işinize veya okulunuza
giderken;
alış-veriş yaparken;
arkadaşlarınızla gezerken;
Fatih'te Fevzi Paşa caddesi veya
herhangi bir semtte,
herhangi bir caddede
herhangi bir binanın çatısından
herhangi bir kiremit
veya sıvasından küçük bir beton parçası
düşebilir
ve sizin başınıza isabet edebilir.
ya da çoluk çocuğunuzla
evinizin balkonunda otururken
bir magandanın silahından çıkan
kör bir kurşun size isabet edebilir ve
ölebilirsiniz
veya bu kör kurşun
yanıbaşınızda bulunan
dünyada sahip olduğunuz en değerli
varlığınız olduğunu o anda anlayacağınız
biricik yavrunuza isabet edebilir
ve bu durumsa sizi ölmekten beter eder.
Yolda
yürürken ayağınız kayıp da düşmeniz için
mevsimin kış,havanın karlı,yerlerin de
buzlu olmasına gerek yok
veya ayağınızın kaldırım taşı ve benzeri
şeylere takılmasına da gerek yok.
çok küçük bir tansiyon değişimi
sonucunda
dengenizi kaybedip,
kafanızı bir taşa ya da demire vurup
ölebilirsiniz.
Ölmek için düşmeye,kurşuna,kiremit ya da
sıva parçasına,
kaldırım taşına,kışa-kara ve bunlara
benzer hiç bir unsura gerek yoktur.
Durup dururken,hiçbir sağlık sorununuz
yokken;
hatta kendinizi sıhhatinizin zirvesinde gördüğünüz
bir anda
doktorların anlam veremediği
ve beyin kanaması diyerek geçiştirdiği şekilde
basitçe ölebilirsiniz.
Fakat ölmek için sebep aramaya da gerek
yoktur.
Ölüm bir gerçektir ve öleceğiz.
Bir diğer gerçek de hayattır.
Ölmek için bir sebebe gerek yoktur,
ama yaşamak için sebeplere ihtiyacımız
vardır
ve çoktur da sebeplerimiz.
Mesela,
küçük bir çocuğun ilkokul diplomasını
alabilmesi için
büyümeye ihtiyacı vardır,
büyümek için de yaşamaya!
Bu çocuğumuz yaşayacak,büyüyecek;
ilkokul,lise,üniversite diplomalarını
görecek;
yüksek lisans-doktora tezlerini yazacak.
Bu arada evlenecek,
çocuk sahibi olacak,
büyütecek,okutacak,evlendirecek...
Çocuğunuz tüm bunlara sahip olmak için
yaşamak isteyecek;
siz de tüm bunlara şahit olmak için!
Yani ne siz,ne çocuğunuz,ne de
torununuz!
Hep bir şeyler için yaşamanız
gerektiğini düşüneceksiniz.
Öyleyse ne yapmamız gerekiyor.
Ölümü beklemek mi?
Hayır!
Ölüm An'dır;Hayat Zaman!
An'ı yaşamak istiyorsan;
Zaman'ı iyi kullan!
