Hayat ve Ölüm!

twitter.com/delilermektebi

Ölüm,

Her canlının tadacağı;

ve her canlının kaçtığı mutlak son!

Bir gün işinizden,okulunuzdan çıkıp evinize giderken;

evinizden işinize veya okulunuza giderken;

alış-veriş yaparken;

arkadaşlarınızla gezerken;

Fatih'te Fevzi Paşa caddesi veya

herhangi bir semtte,

herhangi bir caddede

herhangi bir binanın çatısından

herhangi bir kiremit

veya sıvasından küçük bir beton parçası düşebilir

ve sizin başınıza isabet edebilir.

ya da çoluk çocuğunuzla

evinizin balkonunda otururken

bir magandanın silahından çıkan

kör bir kurşun size isabet edebilir ve ölebilirsiniz

veya bu kör kurşun

yanıbaşınızda bulunan

dünyada sahip olduğunuz en değerli varlığınız olduğunu o anda anlayacağınız

biricik yavrunuza isabet edebilir

ve bu durumsa sizi ölmekten beter eder.

Yolda yürürken ayağınız kayıp da düşmeniz için

mevsimin kış,havanın karlı,yerlerin de buzlu olmasına gerek yok

veya ayağınızın kaldırım taşı ve benzeri şeylere takılmasına da gerek yok.

çok küçük bir tansiyon değişimi sonucunda

dengenizi kaybedip,

kafanızı bir taşa ya da demire vurup ölebilirsiniz.

Ölmek için düşmeye,kurşuna,kiremit ya da sıva parçasına,

kaldırım taşına,kışa-kara ve bunlara benzer hiç bir unsura gerek yoktur.

Durup dururken,hiçbir sağlık sorununuz yokken;

hatta kendinizi sıhhatinizin zirvesinde gördüğünüz bir anda

doktorların anlam veremediği

ve beyin kanaması diyerek geçiştirdiği şekilde basitçe ölebilirsiniz.

Fakat ölmek için sebep aramaya da gerek yoktur.

Ölüm bir gerçektir ve öleceğiz.

Bir diğer gerçek de hayattır.

Ölmek için bir sebebe gerek yoktur,

ama yaşamak için sebeplere ihtiyacımız vardır

ve çoktur da sebeplerimiz.

Mesela,

küçük bir çocuğun ilkokul diplomasını alabilmesi için

büyümeye ihtiyacı vardır,

büyümek için de yaşamaya!

Bu çocuğumuz yaşayacak,büyüyecek;

ilkokul,lise,üniversite diplomalarını görecek;

yüksek lisans-doktora tezlerini yazacak.

Bu arada evlenecek,

çocuk sahibi olacak,

büyütecek,okutacak,evlendirecek...

Çocuğunuz tüm bunlara sahip olmak için

yaşamak isteyecek;

siz de tüm bunlara şahit olmak için!

Yani ne siz,ne çocuğunuz,ne de torununuz!

Hep bir şeyler için yaşamanız gerektiğini düşüneceksiniz.

Öyleyse ne yapmamız gerekiyor.

Ölümü beklemek mi?

Hayır!

Ölüm An'dır;Hayat Zaman!

An'ı yaşamak istiyorsan;

Zaman'ı iyi kullan!